Teksty Krystyny Myszkiewicz stały się inspiracją do stworzenia przez Cezarego Horonia blisko 30 kompozycji z pogranicza jazzu i muzyki elektronicznej. W efekcie powstała sugestywna, momentami ilustracyjna muzyka, która dopełniła charakterystyczne brzmienie głosu autorki i znaczenie wypowiadanych przez nią słów. Dla spotęgowania wrażeń odbioru muzyki powstały obrazy filmowe stworzone przez Aleksandrę Rzepkę, dzięki czemu Projekt Klaustropolis stał się dziełem w pełni multimedialnym.

do obejrzenia wizualizacja do utworu Iglice:

iglice


do odsłuchania utwory:
deszczozwierze
matki
raj
palenie wierszy


KLAUSTROPOLIS:
wiersze: Krystyna Myszkiewicz ze Zgorzelca
muzyka: Cezary Horoń z Sosnowca
projekty graficzne i wizualizacje (filmy) podczas koncertów: Aleksandra Rzepka z Katowic

Wykonawcy:

Krystyna Myszkiewicz (voc)

zespół Slight Light w składzie:

Aleksandra Rzepka (dr, perc)
Cezary Horoń (piano, sampler)
Leszek Cyganek (b)
Dawid Główczewski (sax)


Płytę nagrano w Studiu Rafała Nowaka w Sosnowcu w marcu 2006, w marcu 2007 pojawi się w sprzedaży w sieci Empików.

Dotychczasowe koncerty :

Jazz Klub Rura, Wrocław, 30 czerwca 2006
Galeria Szyby Wilson, Katowice, 31 czerwca 2006
Klub Diuna, Warszawa, 27 sierpnia 2006 w ramach Manifestacji Poetyckich
organizaowanych przez SDK w Warszawie
Miejski Dom Kultury, Zgorzelec, 20 października 2006 w ramach Nadnyskich
Spotkań Literackich
Galeria Brzeskiego Centrum Kultury, Brzeg, 16 grudnia 2006 w ramach Sezonu
Grzewczego

audycje radiowe o Klaustropolis:

sierpień 2006 Radio Warszawa Praga
grudzień 2006 Polskie Radio Opole (prowadzący Tomek Zacharewicz)

najbliższe koncerty:
Klub Andergrant, Olsztyn, 1 marca.

biografie twórców projektu oraz wszystkie newsy, galerie koncertowe itp - na www.klaustropolis.com

Wspominałam, że się dogadamy jeszcze w sprawie koncertu w Zgorzelcu?

a żeby nie było, ze temat nie w temacie, bo akurat na tych dostępnych mp3 nie słychać niczego o Zgorzelcu, to poniżej wiersze z dwóch utworów, tym razem już o naszym mieście, tym zamkniętym, klaustropolis.

zależnie od

wewnątrz: dni zamykają się pośpiesznie, zanim zdążę pomyśleć.
na noskach butów mam nieścieralny kurz, a wokół ust zmarszczki.
i niby kiedy minęłam, kiedy zdarłam na chodnikach ideały, a może:
jak o nich zapomniałam? zgorzeleckie metro nazywa się "50"-tka,
wozi pasażerów w pętli krótkich tras, więc zawsze na noc się cofam
do punktu wyjścia. po wojnie zaasfaltowano tory tramwajowe, które
wywodziły za rzekę, dawały szansę na iluzoryczną podróż na zachód,
w cień wulkanu. na nyskiej, najwęższej ulicy brukowanej jantarem,
zaciskam krawat i łapię ostatni kurs tego życia, niemal na bezdechu.

z zewnątrz: miasto wygląda na martwe, bo zapuszcza zęby
pękniętych kamienic do rzeki, nabiera jej mętnego lenistwa,
a kiedy podniesiesz głowę, przyszłość zarzuci na wybojach.
nigdy nie będziesz wiedział, chyba że zmrużysz perspektywę.


od ujazdu do centrum

czego jeszcze ode mnie chcecie przecież biegnę
kurs na przełaj
haracz na spękane 'nie wiem już czy warto'
skrzypię

szukaj mnie przy śliskich palach mostów
albo tam gdzie mogę się urodzić lepiej

lub daj zgubić się do końca
wymrzeć bez reszty
od ujazdu do centrum kuleć
kuleć przykładnie